Perancangan bahasa
merujuk kepada usaha-usaha yang disengajakan untuk
mempengaruhi tingkah laku orang-orang lain dari segi pemerolehan, struktur,
atau peruntukan fungsi bahasa. Biasanya,
ia akan membabitkan perkembangan matlamat, objektif, dan strategi untuk
mengubah cara bagaimana bahasa digunakan. Perancangan bahasa boleh dibahagikan
kepada tiga sub-dimensi iaitu perancangan korpus, perancangan status dan perancangan
pemerolehan.
Istilah perancangan bahasa (language
planning) itu mula digunakan oleh E. Haugen (1959) di dalam penulisannya apabila dia
merancangkan bahasa Norway. Di dalam usaha tersebut. Haugen telah mendefinisikan perancangan bahasa sebagai merangkumi usaha-usaha
yang dijalankan oleh pertubuhan atau jawatankuasa tertentu, mencakupi segala
usaha yang dijalankan oleh pertubuhan tersebut untuk penyuburan bahasa dan
melibatkan usaha-usaha pembinaan, pengubahsuaian dan pembakuan yang dilakukan
kepada sesuatu bahasa yang berkenaan.
Rajah 1: Buku berkaitan dengan perancangan bahasa.
Rajah 2: Keratan akhbar.
No comments:
Post a Comment